معرفی الکتروموتور و توان انتقال داده شده به پمپ

یک موتور الکتریکی قدرت الکتریکی را به مکانیکی تبدیل می کند.

الکترو موتور شامل چند قطعه مختلف می باشد. یک بخش ثابت که استاتور نامیده می شود و یک بخش چرخان که روتور می باشد.

استاتور از صفحه های فولادی چند لایه ساخته شده است به همراه شیارهایی که در قطر داخلی قرار گرفته است. صفحه های فولادی چند لایه بر روی هم قرار گرفته اند تا یک دیواره لوله‌ای ضخیم در اندازه های مختلف ایجاد کنند، جایی که طول و قطر آن کیلووات موتور را مشخص می کند. این شیارها سیمهای مسی هستند. روتور نیز از صفحه های فولادی چند لایه به همراه شیارهایی با سوراخ هایی بر قطر خارجی ساخته شده است و میله های مسی یا آلمینیومی دارد.

به منظور عملکرد الکتروموتور یک جریان الکتریکی در استاتور القا می شود که روتور را مجبور به چرخش میکند.

انرژی مکانیکی که از تبدیل انرژی الکتریکی بدست می آید به منظور به حرکت وا داشتن پمپ استفاده می شود. P1 انرژی مصرف شده توسط موتور می باشد. مقدار آن قابل اندازه گیری بوده و برابر با مقدار انرژی می باشد که از شبکه برق تامین می شود. P2 قدرت شفت موتور می باشد و این عدد همیشه پایین تر از P1 می باشد.

این امر به دلیل هدررفت معین الکتریکی در سیم پیچ و برخی هدررفت های اصطکاک مکانیکی می باشد P2 همچنین به سایز موتور اشاره دارد

نسبت بین موتور P2 و P1 تحت عنوان بازدهی موتورشناخته می شود.

فرمول جهت محاسبه این بازدهی برابر است با:

Motor Efficiency=(P2/P1)* 100%

هر دو P1 و P2 بر حسب کیلووات یا اسب بخار می باشند که به ترتیب به صورت kW یا hp نشان داده می شوند. اگر سایز موتور به صورت اسب بخار لیست شده باشد(P2) و انرژی ورودی به صورت کیلووات بیان شده باشد (P1). بازدهی موتور می تواند به صورت زیر محاسبه شود:

Motor Efficiency=((P2*0.746)/P1)* 100%

P3 قدرت مورد نیاز ورودی شفت جهت به کار واداشتن پمپ می باشد و معمولا با P2 برابر است. اگرچه در بعضی موارد جایی که پمپ ها شفت بلندی دارند مانند پمپ های عمودی اصطکاک در بالبیرینگ شفت های بلند می تواند مقدار قابل توجهی باشد. و بنابراین P3 کمتر از P2 می باشد. P هیدرولیکی یا P4 اشاره به قدرت هیدرولیکی پمپ دارد. این انرژی است که از پمپ به صورت محصولی از هد و دبی بیرون می آید.